Chanel: "Λιωμένο μέταλλο" για το φθινόπωρο στα νύχια

Τα βερνικάκια της Chanel δεν χρειάζονται συστάσεις. Κάθε χρόνο κάνουν την έκπληξη, επιβάλλοντας τάσεις με τα πρωτότυπα χρώματα τους και την πολυτελή τους υφή. Ποιός ξεχνά το Rouge Noir, το Paradoxal, το Particuliere, το Mimosa, το Dragon Red? Πραγματικά, εκεί που σκέφτεται κανείς "χαμένα λεφτά, τόσες μάρκες για μανόν υπάρχουν", μια εφαρμογή Chanel σε πείθει. Διαρκούν πολύ, δεν ξεφτίζουν εύκολα (σχετικά μιλώντας πάντα) και απλώνονται απολαυστικά. Το πιό σημαντικό: δεν πήζουν! Έχω βερνίκι από δεκαετία και βάλε -ένα έντονο ροζ- και δεν έχει πήξει ακόμα.Δεν ξέρω αν αυτό είναι μια αισιόδοξη σκέψη...εγώ σίγουρα έχω πήξει με το πέρασμα του χρόνου!

Βέβαια, εντάξει, υπάρχουν κι άλλες πολύ καλές μάρκες και οικονομικότερες (φερ'ειπείν εγώ έχω τρέλλα με τα βερνικάκια νυχιών της Mavala of Switzerland που είναι και πολύ καλά ποιοτικά, σε μεγάλη ποικιλία μοντέρνων χρωμάτων, από ειδικούς στα προΐόντα νυχιών, και σε μικρή ποσότητα ώστε να μην προλαβαίνεις να τα βαρεθείς).

Αλλά στο θέμα μας...Chanel και ξερό ψωμί! (Άλλωστε έτσι όπως οδεύει η ελληνική οικονομία, η παροιμία τείνει να αποκτήσει κυριολεκτική σημασία!). Για το φθινόπωρο τα νέα θέλουν τρείς αποχρώσεις λιωμένων μετάλλων και πολύτιμων λίθων, μεταλλιζέ, με έντονο "περλάρισμα" και σκουρωπά, νεανικά, μοντέρνα χρώματα που θα συζητηθούν.
Από αριστερά: Graphite 529 (γραφίτης), Peridot 531 (πράσινο πετρόλ) και Quartz525 (καπνισμένο γκρι-καφέ). Θυμηθείτε: τα είδατε πρώτα στα Φρου Φρού κι Αρώματα!

Τα νεύρα μου!! Διανομείς καλλυντικών, προσοχή!

Το ελληνικό distribution καλλυντικών, ειδών μακιγιάζ και αρωματοποιίας δεν έχει το Θεό του. Δεν εκπλήσσομαι που θεωρούμαστε Μπανανία σε άλλους τομείς. Εδώ σε τόσο "κουκιά μετρημένα" πράγματα όπως η (απολύτως σίγουρη) αγορά καλλυντικών και τα κάνουμε θάλασσα...Γιατί, καλοί μου κύριοι, η κυρία που δεν μπορεί να αγοράσει σκάφος, Mercedes και συνολάκια Prada ή να πάει διακοπές με το τεκνό στο Mauritius γιατί απλά τα οικονομικά της δεν φθάνουν, πάντα θα έχει ένα καλό λόγο και ένα μίνι κομπόδεμα παρηγοριάς να ξοδέψει ένα 50ευρω για την πάρτη σας. Στο χέρι σας είναι να την κρατάτε πάντα ικανοποιημένη και επαρκώς ξεσηκωμένη ώστε να είναι επαναληπτική πελάτισσα.
Ποιά η αφορμή του post? Εξηγούμαι αμέσως.

Τις προάλλες εξηγούσα γιατί είμαι ενθουσιασμένη με την ~ουσιαστικά και με περγαμηνές~ αντιηλιακή πούδρα της Shiseido, Sun Protection Compact SPF34. Σε ένα μήνα και κάτι βδομάδες έχω "αγγίξει πάτο" (όχι, όχι, η σημασία του ιδιωματισμού στις beauty junkies "hit pan" είναι πολύ θετική, εννοούμε χρησιμοποίησα τόσο ενθουσιωδώς & συχνά ένα compact καλλυντικό ~όπως οι πούδρες, η σκιά ματιών κλπ.~ που στο κέντρο άρχισε να κάνει "τρύπα" από την χρήση, κοινώς το προΐόν θα τελειώσει σύντομα, είναι μεγάλο σουξέ). Τόσο καλά!!
Ετοιμαζόμουν λοιπόν στην επόμενη φάση που ο Χόντος θα κάνει αυτές τις σούπερ περαιτέρω εκπτώσεις να κάνω μια επίσκεψη για να ανανεώσω με το ανταλλακτικό της συσκευασίας (η πούδρα που μπαίνει μέσα, το pan δηλαδή. Κάτι σαν το μπουκάλι της μπύρας, που το πας πίσω στο μπακάλικο όταν αδειάσει και παίρνεις μια επιστροφή).
Περνάω λοιπόν από το stand της Shiseido και τι μαθαίνω; Η εταιρεία διανομής της Shiseido  (εν προκειμένω η ελληνική Σοσιφάρ) ΔΕΝ εισάγει τα refills. WTF???????? Τότε ποιός ο λόγος να αγοράσω πούδρα που έχει δυνατότητα ανταλλακτικού; H (ευγενική κατά τ'άλλα αισθητικός) με ενημερώνει ότι γενικά στην Ελλάδα δεν εισάγονται/διανέμονται refills για τις συσκευασίες. Σε όλες τις μάρκες!!! Δεν ξέρω κατά πόσον είναι 100% αλήθεια αυτό (οι πωλήτριες είναι μνημειωδώς άσχετες στα περισσότερα θέματα της αρμοδιότητας και του κλάδου τους), αλλά είναι μια σκέψη να σε βάζει σε σκέψεις...

Δηλαδή, ή μας περνούν για πανηλίθιες να πληρώνουμε ξανά και ξανά την συσκευασία ή δεν τους έχει κόψει ότι κάποιος, κάπου, κάποτε θα κάνει την ίδια σκέψη με μένα και θα αναρωτηθεί "και δεν το ψωνίζω στο ebay, στην τελική, να πάνε να κουρεύονται οι ντόπιοι μαγαζάτορες;"
Άντε μετά να πάει η οικονομία μπροστά...εδώ κολλάμε στα στοιχειώδη και τα αυτονόητα!!

Nivea μακιγιάζ, στοπ....καταργούμαστε, στοπ...ό,τι προλάβατε, στοπ...

Δεν ξέρω ποια "μοίρα κακή κι αντίδικη, τυραννισμένη μοίρα" (για να θυμηθούμε τον Χορτάτση) με κατατρέχει στον τομέα beauty shopping, αλλά αρκεί το βλέμμα μου και το πορτοφόλι μου να σταθεί λίγο παραπάνω σε ένα προΐόν για να καταργηθεί εντός ολίγου! Μιλάμε για άκρως εκνευριστική τάση, η οποία τα τελευταία χρόνια με την λαίλαπα του limited edition έχει καταστεί πραγματικός θεσμός.

Τελευταίο θύμα η ελληνική διανομή των καλλυντικών Nivea στον τομέα μακιγιάζ. Οι κρέμες, που δεν με πολυσυναρπάζουν, εκεί, στυλοβάτης. Το μακιγιάζ, που ήταν μούρλια για την (πολύ χαμηλή) τιμή του, μας αφήνει χρόνους...καθώς φαίνεται μια και πρόσφατη επίσκεψη στον Χόντο με βρήκε να κοιτάω την εν λόγω μάρκα σε καλάθια οκαζιόν με 5 ευρώ (σίγουρο σημάδι διακοπής της συνεργασίας).

Το πρώτο βήμα είχε γίνει κάποια χρόνια πριν (δεν θα ήταν και 8-9?) με τα καταπληκτικά blusher stick (είχα ένα σε χρώμα βατόμουρο, 03 cassis ήταν η απόχρωση), τα οποία όποιος τα έβλεπε νόμιζε ότι είχα μόλις γυρίσει από 3-4 γύρους χαλαρό jogging στας εξοχάς -δηλαδή το επιθυμητό αποτέλεσμα ενός blusher που σέβεται τον εαυτό του! Τέρμα εδώ και αρκετές σεζόν κι αν τα είδατε έκτοτε, γράψτε μου.

Το δεύτερο βήμα παίζεται με την limited edition σειρά της σχεδιάστριας Chantal Thomass (ναι, αυτήν με τα πολύ ναζιάρικα εσώρουχα) κανά δυο σεζόν πριν. Εδώ θα μου πείς οι άνθρωποι το είχαν πεί από νωρίς, "είναι περιορισμένης έκδοσης, μανδάμ"! Ναι, να συμφωνήσω κι ας πρόσεχα να την ανακάλυπτα όταν αφθονούσε. Αλλά βρε αδερφέ, τόσο όμορφα και σταθερά χρωματάκια χάθηκε να τα κοπιάρετε και για την μόνιμη σειρά σε προσεχές λανσάρισμα; Το 27 Blue Desire σε σκιά ματιών ήταν στην ουσία το ωραιότερο teal που έχω δεί (μεσαίο βεραμάν ίσως το λέγαμε εμείς στην ημεδαπήν, ίσως και ανοιχτό πετρόλ) με πολύ όμορφο, φίνο ιριδισμό, ούτε πολύ χρυσαφί, ούτε πολύ ασημί, με αποτέλεσμα να ταιριάζει και σε ψυχρές και σε θερμότερες επιδερμίδες. Και κρατούσε και πολύ καλά χωρίς ούτε primer ούτε τίποτα. Πάει και πάμε γι'άλλα.

Τρίτο και φαρμακερό, το πολύ, μα πολύ ελαφρύ και τέλειο για ελληνικό καλοκαίρι Teint De-light foundation πού υπήρξε αληθινό delight. Απαλό, με λείο άπλωμα, απόλυτα φυσικό σαν tinted moisturizer, με σύνθεση με νερό και πτητικές σιλικόνες που άφηναν μεταξένιο άγγιγμα και σούπερ ανάλαφρη αίσθηση. Πάπαλα. Πρέπει τώρα να ψάχνω τα online stores και να πληρώνω πανάκριβα μεταφορικά μέσω Δερμιγκλάδων για -φθηνά κατά βάσιν- καλλυντικά...

Μιλάμε έχω τρομερά νεύρα με τους εν Ελλάδι διανομείς της Beiersdorf AG στην οποία ανήκει η Nivea!!!

photo καμπάνιας C.Thomass/Nivea Bouls de Mode & adpublica.com

Lancome O d'Azur

H γαλλική μάρκα Lancôme παιχνιδίζει με το παραδοσιακό classic Eau de Cologne καλούπι και προσφέρει τρείς εκδοχές, περισσότερο ή λιγότερο απομακρυσμένες από αυτό. Πλάι στην κριτική για το Ô de l'Ôrangerie που παραθέσαμε τις προάλλες, έρχεται να προστεθεί και το Ô d'Azur, μια σύνθεση που απομακρύνεται πραγματικά αρκετά από το τυπικό "eau" και κρατά απ'αυτό μόνο την ελαφράδα και την αίσθηση καθαριότητας.
Παρά το όνομα, που σημαίνει Μπλέ Νερό και φυσικά παραπέμπει στην Côte d'Azur και το αντίστοιχο lifestyle, όχι μόνο δεν πρόκειται για μια marine/θαλασσινή κολώνια (ξέρετε... αλμυρή, πολύ οξεία, με πολλές νότες όζον) αλλά και το χρώμα του αρώματος είναι...αχνό μπέζ!! Ομολογώ με εξέπληξε.
Κυκλοφόρησε πέρσι για να γιορτάσει την "επέτειο" του κλασσικού Ô de Lancôme (το πράσινο και καλύτερο), ενώ φέτος η σειρά έγινε τρίο με το Ô de l'Ôrangerie .

Στην ουσία το Ô d'Azur είναι ένα τυπικό fruity floral (οικογένεια αρωμάτων με κυρίως φρουτώδεις και -συνθετικά- λουλουδάτες νότες με κατέξοχήν γλυκό χαρακτήρα). Ευτυχώς χωρίς διαβητικές υπερβολές που προκαλούν τερηδόνα και μόνον στην θέα της συσκευασίας! Μια ελαφριά λουλουδάτη "συγχορδία" (οι αρωματοποιοί την προσδιορίζουν ως "κυκλάμινο" και "παιώνια", εσείς σκεφτείτε ελαφρώς οξεία, φρέσκια και με μια υποψία ρόδου αρμονία) υποστηρίζεται από συμπληρωματικά στοιχεία, λίγο κιτρώδη, λίγο τριανταφυλλένια, μάλλον soft εν πάση περιπτώσει. Η γενική εντύπωση που μένει έίναι white musk (μια ελαφριά γλυκιά, λίγο-μυστηριώδης -λίγο-"μαλακτικό-ρούχων"-νότα που έχει γίνει διάσημη από το αντίστοιχο άρωμα του The Body Shop), με ελαφρώς πιό πικρή επίγευση (ευτυχώς!).
Διαρκεί αρκετά, πολύ διακριτικά, αλλά της λείπει σαφώς αυτό το κάτι εντυπωσιακό, το σαγηνευτικό που θα την έκανε να την προσέξουν όσο πρέπει ή -το πιό σημαντικό- να την θυμούνται κι αφού φύγει...